تبیین رابطه آینده‌نگاری و نیروی دریایی راهبردی

آینده‌پژوهی مشتمل بر مجموعه تلاش‌هایی است که با استفاده از تجزیه و تحلیل منابع، الگوها و عوامل تغییر و یا ثبات، به تجسم آینده‌های بالقوه و برنامه‌ریزی برای آن‌ها می‌پردازد. آینده‌پژوهی منعکس می‌کند که چگونه از دل تغییرات (یا تغییر نکردن) "امروز"، واقعیت "فردا" تولد می‌یابد. رویکرد آینده‌نگاری در رابطه با نیروی دریایی راهبردی در واقع ترسیم آینده‌ای برای ایجاد زمینه‌ها و زیرساخت‌های سیادت دریایی ج.ا.ا. در منطقه‌ی ژئواستراتژیک خلیج فارس می‌باشد. این مقاله تلاش دارد با استفاده از روش سناریونویسی ضمن بیان آینده‌های بدیل به بیان آینده‌های باورکردنی و در نهایت آینده‌های مطلوب فراروی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در بازه‌ی زمانی ایران 1404 بپردازد. چهار آینده‌ی پیش‌روی نداجا متکی بر عدم‌قطعیت‌ها شامل نیروی دریایی خاکستری(در حالت وجود محیط منازعه و عدم برخورداری از توانمندی فناوری دفاعی دریایی داخلی)، نیروی دریایی سبز1(در حالت وجود محیط منازعه و برخورداری از توانمندی فناوری دفاعی دریایی داخلی)، نیروی دریایی سبز2(در حالت وجود محیط رقابت و عدم برخورداری از توانمندی فناوری دفاعی دریایی داخلی) و نیروی دریایی آبی(در حالت وجود محیط رقابت و برخورداری از توانمندی فناوری دفاعی دریایی داخلی) فراروی نیروی دریایی آجا خواهد بود.